Ἐτικέττες

,

Ἰδοὺ ἐπὶ θύραις λοιπὸν μία ἀκόμη Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ τῆς ζωῆς μας. Τὸ προπαρασκευαστικό της στάδιο, δηλαδὴ ἡ περίοδος τοῦ Τριωδίου, ἔχει ξεκινήσει καὶ ὅλοι οἱ χριστιανοὶ βλέπουν νὰ ἀνοίγεται μπροστά τους ἡ λαμπρὴ καὶ συνάμα κατανυκτικὴ περίοδος τῆς Τεσσαρακοστῆς.

Eἶναι γεγονὸς ὅτι πρόκειται ἀπὸ πλευρᾶς νηστείας γιὰ μία ἀπὸ τὶς αὐστηρότερες τέτοιες περιόδους τῆς Ἐκκλησίας μας κι αὐτὸ φαντάζει κάπως δύσκολο, ἴσως καὶ «βουνὸ» γιὰ τοὺς περισσότερους, ἀκόμη καὶ τοὺς πιὸ «αὐστηροὺς» χριστιανούς μας – γιὰ ἐκείνους δηλαδὴ ποὺ ἐπιθυμοῦν νὰ ἀκολουθήσουν  τὸ δρόμο αὐτὸν πιὸ πιστά. Ἡ Τεσσαρακοστὴ ἔχει τὴν ἰδιαίτερη δυσκολία της ἀφοῦ μόνο κάθε Σαββατοκύριακο ἐπιτρέπεται ἡ κατάλυση ἐλαίου, ἐνῷ γιὰ τὶς ὑπόλοιπες ἡμέρες τὸ φαγητὸ εἶναι ἀλάδωτο. Σημειωτέον ὅτι ἀπαιτεῖται ἡ εὐλογία τοῦ πνευματικοῦ – ἐξομολόγου πρὶν τὴν ἔναρξή της, ὥστε νὰ ρυθμίσουμε καὶ τυχὸν ἀδυναμίες μας.

Οἱ ἱερὲς ἀκολουθίες πυκνώνουν, εἶναι ἰδιαίτερες, διαφορετικὲς καὶ βέβαια πολὺ λαοφίλητες! Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ προσέλευση εἶναι μεγαλύτερη ἐκ μέρους τῶν πιστῶν. Οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Παναγίας μας, ἡ κυριακάτικη Θεία Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, οἱ Κατανυκτικοὶ Ἑσπερινοὶ κάθε Κυριακὴ ἀπόγευμα, οἱ Προηγιασμένες Θεῖες Λειτουργίες καὶ τὰ Μεγάλα Ἀπόδειπνα, βάζουν τὴν δική τους σφραγίδα στὶς μέρες αὐτές. Τὰ θέματα τῶν ἑβδομάδων δὲ καὶ τῶν Κυριακῶν της μᾶς ὁδηγοῦν κλιμακωτὰ πρὸς τὴν Μεγάλη Ἑβδομάδα καὶ τὸ Πάσχα, προσφέροντας πραγματικὰ λατρεία ἀληθινή, «ἅλατι ἠρτυμένη», μὲ «σταθμοὺς» ἀνάπαυλας καὶ ξεκούρασης στὸ ταξίδι διαπλεύσεως ὠκεανοῦ μεγάλου καὶ δυσκολοδιάβατου.

Πρωτίστως ὅμως ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ δίνει στὸν πιστὸ εὐκαιρίες πνευματικές. Εἶναι μία ἀκόμη δυνατότητα διορθώσεως τῆς πορείας πλεύσεως τῆς νοητῆς νηὸς τῆς ψυχῆς μας. Ἐπιδίωξη καὶ σκοπὸς τοῦ χριστιανοῦ εἶναι ὁ Παράδεισος καὶ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ πολλὰ – μὰ πάρα πολλὰ – εἶναι ἐκεῖνα ποὺ μᾶς βγάζουν ἀπὸ αὐτὴν τὴν πορεία.

Ἡ νηστεία λοιπὸν βοηθάει πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση, ἀφοῦ ἡ στέρηση τῆς τροφῆς θεωρητικὰ μᾶς ὁδηγεῖ πρὸς τὸν θάνατο. Ἄρα περικόπτοντας κάποιες τροφές, ποσοτικὰ καὶ ποιοτικά, ἀρχίζουμε νὰ σκεπτόμαστε περισσότερο τὰ ἐπέκεινα. Προσοχή! Ἡ νηστεία πρέπει νὰ εἶναι παθοκτόνος καὶ ὄχι σωματοκτόνος.

Ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ κατευθύνουμε τὸν λογισμό μας πρὸς τὴν ἀναγνώριση τῶν παθῶν, τῶν λαθῶν, τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ πρὸς ὅλα ἐκεῖνα ποὺ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ κατάνυξη τῶν καθημερινῶν – κυρίως – ἱερῶν ἀκολουθιῶν τῆς περιόδου εἶναι ἐνισχυτικὴ πρὸς αὐτὴν τὴν κατεύθυνση. Ἡ περισυλλογὴ καὶ ἡ στροφὴ πρὸς τὸν Θεό, ἡ θερμότερη καὶ ἴσως περισσότερη προσευχή, ἡ ἀποξένωση ἀπὸ τὰ τόσα ὑλικά, ποὺ ἔχουμε τοποθετήσει γύρω μας καὶ θεωροῦμε ἀπαραίτητα (ὄχι μόνο τῆς τροφῆς), θὰ μᾶς βοηθήσουν νὰ ἐντοπίσουμε τὶς ἀδυναμίες μας καὶ νὰ ὁδηγηθοῦμε στὴν τόσο ἀναγκαία γιὰ τὴν ψυχή μας μετάνοια.

Εἶναι χιλιοειπωμένο μὰ πρέπει νὰ τὸ ξαναποῦμε· μετάνοια σημαίνει ἀλλάζω νοῦ, ἀλλάζω μυαλά. Μὲ τὰ μυαλὰ ποὺ συνήθως ἔχουμε, δυστυχῶς ἡ πνευματική μας πορεία κρίνεται ὡς πορεία καταστροφῆς, ἀφοῦ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν Κύριό μας! Πηγὴ δὲ κάθε κακοῦ καὶ κάθε ἁμαρτίας – ἐὰν τὸ ψάξουμε παραπάνω σίγουρα θὰ βροῦμε νὰ ἰσχύει καὶ γιὰ ἐμᾶς – εἶναι ὁ ἐγωισμός. Αὐτὸ τὸ μεγάλο ἀγκάθι ποὺ κατατρώγει κάθε ψυχή, πρέπει νὰ προσπαθήσουμε νὰ πολεμήσουμε καὶ ἡ Μεγ.Τεσσαρακοστὴ μπορεῖ νὰ μᾶς βοηθήσει. Ἐὰν μάλιστα τὸ ἐπιχειρήσουμε ὁ ἐλεήμων Κύριος θὰ ἔλθει ἀρρωγός, θὰ μᾶς βοηθήσει.

Δὲν πρέπει ἐπίσης νὰ ξεχνᾶμε πὼς στὸ δρόμο γιὰ τὸν Γολγοθᾶ καὶ τὴν Ἀνάσταση, θὰ πέφτουμε ξανὰ καὶ ξανὰ μιὰ καὶ εἴμαστε ἄνθρωποι μὲ διαστρεβλωμένο πολλὲς φορὲς τὸν νοῦ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Χρειάζεται λοιπὸν ἡ ἐπανάληψη πολλῶν τέτοιων περιόδων στὴν ἐκκλησιαστική μας ζωή κι ἂς νομίζουν κάποιοι πὼς κουράζονται ἀπὸ τὴν ἐπανάληψη κάθε χρόνο τῶν ἴδιων θεμάτων, τῶν ἴδιων εὐαγγελικῶν περικοπῶν, τῶν ἴδιων Κυριακῶν τῆς Τεσσαρακοστῆς. Ἀφοῦ πέφτουμε στὰ ἴδια ἁμαρτήματα συνεχῶς, θὰ πρέπει μὲ τὰ ἴδια, δοκιμασμένα καὶ σίγουρα φάρμακα νὰ θεραπεύσουμε τὴν ἄρρωστη πνευματική μας κατάσταση.

Καὶ κάτι ἀκόμη τελευταῖο· ἡ ἀπογοήτευση δὲν πρέπει νὰ ὑφίσταται στὸ λεξιλόγιο καὶ στὴν ζωή μας. Τὸ ἄπειρο ἔλεος τοῦ Κυρίου καὶ Σωτήρα μας, ἐὰν πέσουμε θὰ μᾶς δεχθεῖ καὶ πάλι, ὅπως μᾶς δέχεται πάντοτε, ἄσχετα ἐὰν ὁ ἀντίδικος μᾶς βάζει λογισμοὺς ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἀπορρίπτει ὅταν ἁμαρτάνουμε. Νὰ βάλουμε καλὰ στὸ μυαλό μας ὅτι ὁ Δημιουργὸς δὲν ἀπορρίπτει τὸ πλάσμα Του, ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ δὲν ἀπορρίπτει ποτὲ κανέναν ποὺ ἐπιθυμεῖ τὴν σωτηρία του. Ὁ Κύριος μᾶς τὴν παρέχει πλουσιοπάροχα, ἀρκεῖ  βεβαίως ἐμεῖς νὰ τὴν ἀναζητήσουμε.

Καλὴ Τεσσαρακοστὴ

καὶ καλὴ δύναμη στὸν ἀγῶνα!